Jędrzej Śniadecki

(30.11.1768 Żnin – 11.05.1838 Wilno)

Patron III Liceum Ogólnokształcącego w Jeleniej Górze

Wybitny i wszechstronny uczony – filozof, chemik,lekarz, biolog.

Urodzony w1768 w Żninie/ Wielkopolska/. Brat Jana Śniadeckiego (polskiego astronoma, matematyka, geografa i filozofa) Wykształcony w Akademii Krakowskiej i na uniwersytecie w Pawii, gdzie uzyskał tytuł doktora filozofii i medycyny. Pogłębiał wiedzę na uniwersytetach europejskich. Od 1897 roku był profesorem i kierownikiem katedry na uniwersytecie w Wilnie – do 1822 roku chemii, od 1825-38 medycyny i kierownikiem kliniki uniwersyteckiej. Zwolennik racjonalizmu oświeceniowego.

  • „Ojciec polskiej chemii”; autor słownictwa chemicznego i podręczników akademickich. Twórca nowoczesnej analityki chemicznej (miedzy innymi ustalił skład chemiczny meteorytu, który spadł w 1810 roku w Rzeczycy).
  • W 1808 jako pierwszy odkrył nowy metal, który nazwał „westem”/łac.Vestium/ Odkrycie nie zostało jednak oficjalnie potwierdzone. Metal ten po 40 latach został odkryty ponownie, a jego dzisiejsza nazwa to ruten.
  • Prowadził prace nad zasadami przemiany materii – procesów chemicznych
    w żywych organizmach
  • Uznany i popularny, praktykujący lekarz medycyny. Wspaniały pedagog
    i wykładowca. Ogromnie lubiany.Jego wykłady z chemii i medycyny cieszyły się popularnością. Przychodzili nawet mieszkańcy Wilna, a nowoczesny i obszerny Gmach Chemii nie mieścił słuchaczy.
  • W 1822 jako pierwszy opisał metodę leczenia krzywicy za pomocą  światła słonecznego.
  • Propagator dietetyki i higienicznego trybu życia, kultury fizycznej szczególnie wśród młodzieży. Pionier  wychowania fizycznego w Polsce.
  • Przez wiele kadencji przewodniczący i współzałożyciel Towarzystwa Lekarskiego.
  • Bardzo zdolny i dowcipny publicysta i satyryk. Publikował artykuły ukazujące wady i przywary społeczeństwa. Nakłaniał do zmiany postaw i trybu życia.
  • Współzałożyciel „Towarzystwa Szubrawców”,  na łamach organu Towarzystwa, „Wiadomości Brukowych”.

Z Wilnem na Litwie związał życie, wiedzę i talent. Zmarł w swojej posiadłości na Grodzieńszczyźnie w1838 r. Został pochowany na cmentarzu we wsi Horodniki.

Jego studenci dla uczczenia swego profesora usypali pod Wilnem kopiec, zwany Jędrzejówką.